Dat Cesare Pavese – de grootste Italiaanse schrijver van de twintigste eeuw – in 1950 zelfmoord pleegde voor een Amerikaanse filmster met wie hij een korte affaire had gehad, heeft altijd tot de verbeelding gesproken. De wereldvreemde intellectueel en de vrouw van de wereld... Pavese droeg zijn laatste roman aan haar op, scheef ontroerende gedichten voor haar en maakte wanhopige aantekeningen over haar in de laatste bladzijden van zijn dagboek. Van de actrice was niet veel meer bekend dan dat ze op het nieuws van Pavese's dood reageerde met de uitspraak: 'Ik wist niet dat hij zo beroemd was.' Ze heette Constance Dowling. Na een carrière op Broadway en in Hollywood, getekend door affaires met een aantal van de beroemdste mannen uit haar tijd, vertrok ze naar het Italië van Pavese. Die had van jongs af aan gepoogd van zijn leven een mythe te maken, en Dowling dook precies op het cruciale moment daarin op. Na zijn dood keerde ze terug naar Hollywood en beleefde een minstens zo spectaculair vervolg op haar leven. De vrouw voor wie Cesare Pavese zelfmoord pleegde is niet alleen een eerbetoon aan een vergeten vrouw, het is ook het portret van een tijdperk waarin een oude wereld verdween en de onze te voorschijn kwam.